تاریخچه لامپ های ترکی به قرن سیزدهم میلادی بازمی گردد، زمانی که ترک ها از آسیای مرکزی به منطقه آناتولی مهاجرت کردند و شروع به ایجاد تمدن خود کردند. در این فرآیند، آنها تحت تأثیر فرهنگ های اطراف مانند بیزانس، ایران و عربستان قرار گرفتند و سبک هنری را شکل دادند که اسلام و ویژگی های ملی ترک را در هم آمیخت. نورپردازی ترکی یکی از نمایندگان این سبک است که نشان دهنده عشق مردم ترکیه به نور و رنگ و همچنین هیبت و قدردانی آنها از زندگی و طبیعت است.
در ابتدا، چراغ های ترکی عمدتاً به عنوان ابزار روشنایی در مکان های مذهبی و سیاسی مانند مساجد و کاخ های سلطنتی استفاده می شد. بعدها کم کم به مردم سرایت کردند و تبدیل به یکی از وسایل ضروری برای دکوراسیون منزل شدند. در ترکیه، هر خانه حداقل یک چراغ ترکی دارد که نه تنها یک وسیله کاربردی است، بلکه نمادی از خوشبختی و خوشبختی است. در طول جشنواره ها یا مناسبت های خاص، مردم فانوس های ترکی را روشن می کنند تا برای محافظت و برکت خداوند دعا کنند.
علاوه بر این، منشاء لامپ های ترکیه نیز ارتباط تنگاتنگی با توسعه صنعت شیشه ترکیه دارد. این صنعت در زمان امپراتوری سلجوقیان (قرن دوازدهم میلادی) آغاز شد و در زمان امپراتوری عثمانی، زمانی که استانبول به مرکز تولید شیشه تبدیل شد، به اوج خود رسید. در طی این فرآیند، صنعتگران ماهر ترکیه هنر منحصر به فرد موزاییک اسلامی را در تولید لامپ های شیشه ای ادغام کردند و این لامپ را نه تنها کاربردی، بلکه از ارزش هنری بالاتری نیز ساختند.
به طور کلی تاریخچه لامپ های ترکی ارتباط تنگاتنگی با توسعه فرهنگ و هنر آن دارد. این نه تنها بخشی از زندگی مردم ترکیه است، بلکه جلوه مهمی از فرهنگ و سنت آن است.
